സിദ്ധാനുഗ്രഹം - 74

"ലഗ്നം" വക്രമാകുന്നത്, സിദ്ധന്മാർക്ക് മാത്രമേ അറിയുകയുള്ളു - എന്ന് അഗസ്ത്യ മുനി പറഞ്ഞത്, ഇതു വരെ ഞാൻ കേൾക്കാത്ത വാർത്ത.

പൊതുവായിട്ടു ജാതകം നോക്കുന്നവർ ശനി, ബുധൻ, ഗുരു, ചൗവാ, എന്നീ ഗൃഹങ്ങൾ വക്രമാകും എന്നത് അറിഞ്ഞ വിഷയം. എന്നാൽ പിറന്ന സമയം തന്നെ വക്രമാകും എന്നത് അത്ര എളുപ്പമായി ആരും തന്നെ മനസ്സിലാകുന്നില്ല. കാരണം, അത് അത്ര എളുപ്പമായി കണ്ടുപിടിക്കുവാൻ സാധിക്കില്ല. അത്ര അളവിൽ ജ്യോതിഷ ശാസ്ത്രത്തിൽ എവിടെയും പറഞ്ഞതായി അറിയില്ല. 

ഇതു വരെ ഫലം പറഞ്ഞു വന്നാലും - ആ ഫലങ്ങൾ ഫലപ്രദമാകാതെ പോകുന്നതിനു ജ്യോതിഷന്മാർ "വാക്ക്" ശെരിയല്ല എന്ന് പറയുവാൻ സാധിക്കില്ല. 

പിന്നെ ഒന്ന്, പിറന്ന എല്ലോർക്കും ലഗ്നം വക്രമായിരിക്കും എന്ന് ഇല്ല. ഇതെല്ലാം ഇരിക്കവേ പരിപൂരണമായ ഈശ്വര വിശ്വാസത്തോടെയും, നേർമയായും ഉള്ളവർ വാക്കിൽ ജ്യോതിഷ ശാസ്ത്രം പൂർണമായും അറിയുവാൻ സാധിക്കും. ജന്മനാൽ തന്നെ ലഗ്നം വക്രമായിഇരിക്കുന്നുവോ  എന്നത് വളരെ സാധാരണമായി ദൈവം എടുത്തു കാണിക്കും എന്ന് പറയുന്നു അഗസ്ത്യ മുനി.

എന്നിരുന്നാലും എനിക്ക് ഉള്ളിൽ ഒരു ആഗ്രഹഗം. ലഗ്നം വക്രമാകുന്നത് എങ്ങനെയെങ്കിലും അഗസ്ത്യ മുനിയോട് ചോദിച്ചു മനസ്സിലാക്കണം എന്നത് പല പ്രാവശ്യം ഞാൻ മുതിർന്നു. 

ഇതെല്ലാം സിദ്ധന്മാരും, മുനികളും, ഋഷിമാരും, ഈശ്വര കാരുണ്യത്തോടെ ലഭിക്കുന്നത്. സാധാരണ മനുഷ്യർക്കു എളുപ്പത്തിൽ ലഭിക്കുന്നതല്ല. 

അങ്ങനെ അറിഞ്ഞു ഫലം പറയുകയാണെങ്കിൽ അത് ദൈവീക തുല്യമാണ്. വിധിയെതന്നെ മാറ്റാൻ സാധിക്കുന്ന വണ്ണമായിരിക്കും അത്. ഇത് മനുഷ്യരുടെ പ്രാർത്ഥനയും മുന്നിലാണ്. അത്തരം ഫലം പറയുവാൻ സാധിക്കുവാൻ പല നാളുകൾ എടുക്കും. അതിനുള്ള സ്ഥാനം നിനക്ക് ലഭിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ അദ്ദേഹം, എന്നിരുന്നാലും ഓരോ ദൈവ രഹസ്യവും ഞാൻ നിനക്ക് പറഞ്ഞു തരാം. അത് എങ്ങനെ കാക്കുവാൻ പോകുന്നുവോ എന്നത് അനുസരിച്ചായിരിക്കും ലഗ്നം വിക്രം ആകുന്നത് എങ്ങനെ എന്നത് പറയുക, എന്ന് പറഞ്ഞു അദ്ദേഹം.

ഇത്രയെങ്കിലും അഗസ്ത്യ മുനി എനിക്ക് ഒരു സ്ഥാനം തന്നുവല്ലോ എന്നത് ആലോചിച്ചു എന്നിക്ക് സന്തോഷമുണ്ടായി. എങ്കിലും പൂർണമായും എന്നെ വിശ്വസിച്ചില്ല എന്ന് ഒരു സങ്കടവും ഉണ്ടായിരുന്നു. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞ ഒരു ചില ദൈവ രഹസ്യം എനിക്ക് പുതിതായിരുന്നു. ആ രഹസ്യം പറഞ്ഞത് അനുസരിച്ചു ഞാൻ പറഞ്ഞ ഒരു ചില ജാതക ഫലങ്ങൾ ആദ്യം ഫലപ്രദമായില്ല. 

അഗസ്ത്യ മുനി എന്നാണോ മനസ്സുവരുന്നുവോ അന്നേ ദിവസം എനിക്ക് ലഗ്നം വക്രമാകുന്നതിനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞുതരട്ടെ എന്ന് കരുതി ഞാൻ വിട്ടു. 

പെട്ടെന്ന് ഒരു ദിവസം എനിക്ക് ഒരു ഉത്തരവ് വന്നു. 

പെട്ടെന്ന് "യേകുക" എന്ന് ഈറോഡിലുള്ള ഒരു ചെറിയ ഗ്രാമത്തേക്കു എന്നെ പോകുവാൻ പറഞ്ഞു. ആരുടേയും സഹായമില്ലാതെ ഞാനും പുറപ്പെട്ടു. 

അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ ഈറോഡിൽ എത്തിച്ചേർന്നു. അവിടെ നിന്നും ഏകദേശം 40 കി.മി. ആ പറഞ്ഞ ഗ്രാമത്തിൽ എത്തിച്ചേർന്നപ്പോൾ ഏകദേശം  വൈകുന്നേരം 3:00 മണിയായിരുന്നു. 

എന്തെന്നാൽ ആ ചെറിയ ഗ്രാമത്തേക്കു ചെന്നെത്തുവാൻ ആ സമയത്തിൽ വളരെ സൗകര്യങ്ങൾ ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. കാളവണ്ടിയിൽ യാത്ര ചെയ്തു പോകേണ്ട കാലമായിരുന്നു അത്. ജനവാസം അധികമില്ലാത്ത ഒരു ഗ്രാമമായിരുന്നു അത്. 

ആ ഗ്രാമത്തിൽ ഒരു മുഖ്യനോ, മറ്റും ഗ്രാമ അധികാരികളോ ഇല്ല. സൗകര്യങ്ങൾ കാരണം അടുത്തുള്ള ഗ്രാമത്തിൽ അവർ വസിച്ചിരുന്നു. ആഹാരം കഴിക്കുന്നതിനായി ഒരു പുളിയമരത്തിന്റെ അരുകിൽ ഒരു ബെഞ്ചിൽ ചായ തട്ട് നടത്തി വരുകയായിരുന്നു ഒരാൾ. പൊതുവായി അവിടെ ചുറ്റിലും വളരെ പ്രകൃതി രമണീയമായിരുന്നു.

ആ ചായ തട്ട് നടത്തി വരുന്ന അദ്ദേഹത്തിൻറെ മുന്നിൽ കാളവണ്ടിയിൽ ഇറങ്ങിയ എന്നെ നോക്കി അതിശയിച്ചു നോക്കി. ആ ഗ്രാമത്തിൽ പാന്റ്റും - ഷർട്ടും ധരിച്ചു കാളവണ്ടിയിൽ ഇറങ്ങുന്ന ഒരാൾ ഞാൻ മാത്രമായിരിക്കും. ഇല്ലെങ്കിൽ എന്നെ അത്തരം അവർ നോക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല. 

വണ്ടിക്കാരന് ക്യാഷ് കൊടുത്തു. മര്യാദ കാരണം അദ്ദേഹം ആ ക്യാഷ് മേടിക്കുവാൻ മറുത്തു. 

ആ ചായ തട്ടിന്റെ ബെഞ്ചിൽ ഞാൻ ഇരുന്നു. വളരെയധികം വിശന്നു ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. അവിടെ നിന്ന് തൈര് സാദം വാങ്ങി കഴിച്ചു. അത് വരെ ഞാൻ ആരാണ് എന്തിനാണ് അവിടെ വന്നിരിക്കുന്നത് എന്നത് അദ്ദേഹവും ചോദിച്ചില്ല. 

ആഹാരം കഴിച്ചതിനു ശേഷം അദ്ദേഹത്തോട് ആ ഗ്രാമത്തിലുള്ള മല കോവിലിനെ കുറിച്ച് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി. 

ഇത് വളരെ പഴക്കമുള്ള ഒരു ക്ഷേത്രമാണ്, രാവിലെയും, ഉച്ചയ്ക്കും, നൈവേദ്യം നൽകിയതിന് ശേഷം പൂജാരി താഴേക്ക് വരും. രാത്രി സമയം ആരും തന്നെ അവിടെ താമസിക്കുന്നില്ല എന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. 

"എന്ത് കൊണ്ട്, രാത്രി നേരം താമസിക്കുന്നില്ല?

താമസിച്ചാൽ ആരും തന്നെ ജീവനോടെ തിരിച്ചു വരാറില്ല. ഇത് വരെ 7 - 8 പേർ അവിടെ രാത്രി സമയം താമസിച്ചിരിക്കുന്നു, എന്നാൽ അവരെല്ലാം രാവിലെ ജീവനോടെ തിരിച്ചു വന്നിട്ടില്ല എന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.

"എന്തേ എന്ത് പറ്റി അവർക്കു?"

സിദ്ധാനുഗ്രഹം.............തുടരും!